INSOMIA

Gabi, nahihimbing at tahimik ang lahat

Inaantok ngunit ang diwa ay mulat

Nakahiga naglalaro walang awat

Ang iniisip kay lalim parang dagat

Itong munting kaluluwa’y nanghihingi

Ng katahimikan sa gitna ng gabi

Ngunit gunam gunam lalong tumitindi

Dito sa imahinasyon sumasagi

INSOMIA

Gabi, nahihimbing at tahimik ang lahat

Inaantok ngunit ang diwa ay mulat

Nakahiga naglalaro walang awat

Ang iniisip kay lalim parang dagat

Itong munting kaluluwa’y nanghihingi

Ng katahimikan sa gitna ng gabi

Ngunit gunam gunam lalong tumitindi

Dito sa imahinasyon sumasagi

SA ISIPAN

Minsan ang buhay magulo mahiwaga

May oras akala mo ikaw ang tama

Akala mo myr0on yun pala wala

Isip ng isip di naman mahalaga

Di napapansin palaki ang  problema

Pilit ang paglayo hinabol ka naman

kahit halata na nga pinagtataguan

O baka naman yan lang ang nasa isipan

Di mo napapansin sa paglalarawan

imahinasyon ika'y napaglalaruan

Bugso ng Damdamin

Minsan bumibitiw dahil sa galit

Hindi ninanais na makakasakit
Sa oras na may maling nasambit 

Hindi na mababawi kahit anung pilit

Lalo na kung puso ang nasugatan

Patawad parang hindi napakikingan

Mga salita di na napagiisipan

Sa bandang huli ang kahihinatnan

Mga damadamin naiiwang sugatan

Naisip kita BIgla -KAIBIGAN

Natandaan mo ba noong tayo magkasama
Kapag sa kalsada sabay mga tayong pumapara
Naghahanap masasakyan kahit pa  punuan
Kahit minsan sa loob wala ng upuan, siksikan

Kapag rally at walang mga jeep na matatagpuan
Sabay pa rin ang lakad kahit sapatos mabutikan
Kahit nga baha natututong suongin lakbayin
Lalo kapag maulan, isang payong ang tangan

Sa lahat ng pinagdaanan, nakakatuwang tignan
Maliit na pagsubok bakit kaya di nakayanan
Anu kayang pumipigil sa damdamin upang balikan
Ang mabuti at masayang pagkakaibigan?